شواهد پی سنگ پان‎آفریقا در توده لویکوگرانیت قالقاچی (باختر دریاچه ارومیه) با استفاده از داده های سن سنجی U-Pb زیرکن ها و ژئوشیمی ایزتوپ های Sm-Nd و Rb-Sr سنگ کل

توده نفوذی لویکوگرانیتی قالقاچی به وسعت تقریبی 2 کیلومتر مربع، در باختر دریاچه ارومیه و 70 کیلومتری شمال شهر ارومیه قرار گرفته است. این توده به­صورت یک استوک کوچک در درون سنگ­های دگرگونی منسوب به پرکامبرین شامل گنایس، شیست و آمفیبولیت نفوذ کرده است. این محدوده شمالی­ترین بخش زون سنندج- سیرجان است. سن لویکوگرانیت قالقاچی برای اولین بار به­روش LA-ICP-MS دانه­های زیرکن، حدود Ma 8/3 ± 6/558 تعیین شد که فعالیت ماگمای اسیدی در پرکامبرین پایانی را نشان می­دهد و بیانگر حضور پی­سنگی مشابه پی‌سنگ پان‌آفریقای ایران مرکزی در شمال باختری­ترین بخش ایران است. حضور هسته­های قدیمی با سن بین 900 تا 2500 میلیون سال در برخی دانه­های زیرکن، بیانگر حضور سنگ منشأهای قدیمی­تر در منطقه است. این سنگ دارای مقدار = -4.3 eNd (t) با TDM= 1.61 است. این داده­ها گویای تشکیل آن از ذوب بخشی پوسته اولیه (با سن پالئوپروتروزوییک) در طول تشکیل سپر عربی در نئوپروترزوییک- کامبرین است. مقادیر 87Sr/86Sr و εNd سنگ کل و مقادیر Th/U در زیرکن­های این توده، مشارکت مواد پوسته­ای و اندکی ماگمای گوشته­ای را در ژنز این سنگ­ها در طول باز شدگی اقیانوس پالئوتتیس نشان می­دهد.